dinsdag 8 oktober 2013

De geknakte zonnebloem

Op mijn balkon heb ik een heel bijzonder zonnebloemplantje. Zijn steel was namelijk geknakt toe hij nog een klein plantje was. In de tijd daarna heb ik hem een kans gegeven om erboven op te komen door hem water te blijven geven en hem af en toe wat overeind te zetten.


Op een gegeven moment zag ik dat hij weer echt hersteld was en uit zichzelf overeind stond. De knak was dus hersteld en daarboven was een soort lus ontstaan.

Uiteindelijk was dit het eerste plantje dat ging bloeien en de grootste onder de andere zonnebloemplantjes op mijn balkon. De lus werkt als een soort veer waardoor hij soepel met de wind heen en weer kon bewegen.



Dit levensweg van dit plantje vind ik een mooie symboliek. Toen ik dit zag gebeuren ging het al snel door me heen hoe het goed kan zijn om niet meteen met iets te stoppen als het heel duidelijk lijkt dat het toch niets meer wordt. Vaak is er veel meer mogelijk dan dat het aanvankelijk lijkt.